تا خدا هست به غم وعده ی این خانه مده . . . !
او مظهر عشق بود و من مظهر ننگ وقتی كه فشردمش به آغوشم تنگ لرزيد دلش شكست و ناليد كه : اخ ای شيشه چه می كنی تو در بستر سنگ تو برو با اون غريبی كه تو قلبت لونه داره عشق تو می برم از ياد كه برام فايده نداره تو به هر كسی رسيدی لبا تو خندون كردی اخرش سير شدی و چشمش و گريون كردی تو به هر كسی رسيدی قلبت و پيشكش كردی من عروسك نمی خوام عشق و بی ارزش كردی تورو هرگز نمی بخشم واسه عمری كه شكستم زمانی كه گفتم دوستت دارم می دانستم الفبايی نو اختراع می كنم در شهری كه هيچ كس خواندن نمی داند و شرابم را در جام كسی می ريزم كه نمی تواند آن را بنوشد. گفتم اگر بوسه دهی توبه كنم كه دگر زين خطاها نكنم بوسه دادی و چو برخاست لبت از لب من توبه كردم كه دگر توبه بی جا نكنم
برچسبها:
برچسبها:
برچسبها:
برچسبها:
برچسبها:
برچسبها:
Design By : Rihanna |